Máis sobre lingua, comunidade e RSC

Ao fío do que comentaba estoutro día sobre a non inclusión do compromiso coa lingua do país no anteproxecto de Acordo Galego polo Fomento da Responsabilidade Social na Empresa que promove a Vicepresidencia da Xunta, recomendo ler Guia de la Responsabilitat Social empresarial a les Pimes, nomeadamente o capítulo dedicado á RSC coa comunidade, elaborada a mediados de 2005 pola patronal catalá CECOT. Para que vos fagades unha idea de por onde vai, ademais de convidarvos a reparar no dominio, reproduzo un anaco do limiar:

“A evolución tecnolóxica e social dos últimos anos xerou, entre outros, un importante debate sobre o encaixe da empresa na sociedade actual. Cuestiónase se o papel tradicional da empresa como fonte de creación de riqueza é suficiente. No centro da discusión sitúase o argumento de que a empresa debe ser consciente do seu impacto social, máis aló do que se supón que ten na contorna competitiva tradicionalmente considerada na análise estratéxica. E aínda máis, non só se suscita que a empresa non pode ser allea á contorna que lle rodea, senón que ademais debe ser proactiva e implicarse nos principais problemas da sociedade.

Moitas grandes empresas, especialmente aquelas que se dirixen a mercados de consumo masivo, avanzaron substancialmente na introdución de conceptos avanzados de "Responsabilidade Social Corporativa da Empresa", (RSE ou RSC, segundo distintos expertos) nos seus modelos de goberno corporativo e dirección estratéxica, entre os que ocupa un lugar primordial o chamado "marketing social" ou "marketing con causa". Os autores máis avanzados falan do concepto de "Reputación Corporativa", e até de "Capital Reputativo da empresa" dando a entender que no futuro próximo as empresas que invistan nestes aspectos poden chegar a ter unha mellor cotización bursátil respecto de as súas competidores. (...,)

Neste contexto, nos dous últimos anos empezouse a falar con certa intensidade sobre a aplicación destes conceptos nas pequenas e medianas empresas.

Os axentes sociais e económicos máis representativos están actuando co fin de analizar a forma na que estes conceptos poden aplicarse en empresas que dispoñen de moitos menos recursos así como dunha menor "visibilidade" social. A patronal catalá de pemes, Cecot, que desde hai máis de 20 anos liderou a innovación en Cataluña, desenvolveu o seu propio modelo conceptual que permite achegar as formulacións da RSE á realidade da peme nesta comunidade autónoma e, por extensión, ao resto de España. (...)

O primeiro principio do modelo de Responsabilidade Social da peme de Cecot é que a responsabilidade social fundamental destas empresas é alcanzar a excelencia competitiva que lles permita manterse no mercado no que compiten e alcanzar a súa dimensión óptima a longo prazo. (...)

O segundo principio no que Cecot sustenta o seu modelo é que, para que a peme poida ser considerada socialmente responsable na contorna actual é necesario, ademais, que desenvolva a súa actividade adoptando a ética empresarial como valor básico. (...)

Para rematar, o terceiro principio é que a peme non pode permanecer indiferente aos problemas da sociedade na que pretende manterse e desenvolverse para que poida ser considerada socialmente responsábel. As pemes poden e deben ir máis aló e integrar a proactividade social como valor básico. A proactividade social é un valor que as pemes deben asumir porque no futuro contribuirá, de xeito decisivo, á súa diferenciación no mercado.

Os factores esenciais dun comportamento proactivo desde un punto de vista social son:

- A integración activa no territorio no que ten as súas principais instalacións, asumindo, facendo seus e apoiando activamente os seus principais valores culturais e sociais, etc.

- A implicación activa na resolución de problemas e/ou en mellora de situacións de tipo social, cultural, educativo e medioambiental, máis aló das obrigacións legais existentes.

- A interiorización na organización da responsabilidade social mediante políticas activas de actuación: igualdade de oportunidades, non discriminación por razón de sexo, idade, raza ou relixión, etc.”

CODA 2. Outravolta, grazas a S. por exercer de mecanógrafa.