É das poucas persoas que coñezo que, estando no ‘candelabro’, conxugou o verbo demitir. Foi quen de ser coherente, defender o que cría e marchar para casa cando mudaron tempos e, xa que logo, houbo quen mudou vontades. Formou parte do xurado encargado de premiar as ideas máis ocorrentes sobre que facer coa estatua do burro e o cabalo. Autor teatral de vocación, profesor de historia que exerce o seu maxisterio no IES Concepción Arenal, hai anos que leva estudando e interpretando as fotografías familiares.
Eduardo Frá Molinero, berciano de orixe e con obra en lingua galega, estará hoxe, ás 19:30 na Casa da Cultura de Fene, para falar de ‘A vida cotiá no franquismo’, un relatorio que vai estruturar en tres grandes bloques:
No primeiro, analizará como a vida cotiá vai variando segundo as condicións económicas nas tres grandes etapas do réxime franquista:
- A posguerra e os anos da fame 1939-1953
- O período 1953-
- 1968-
No segundo, estudará a vida cotiá fronte á vida oficial política e relixiosa do réxime de Franco:
- Vida cotiá como resistencia fronte á oficialidade ideolóxica. Vida cotiá como sinónimo de vida pública.
- Sistemas de adoutrinamento da vida privada por parte do Réxime:
- A prensa escrita, a radio e a televisión.
- A escola e a catequese católica. Falanxe Española (o movemento)
- Fracaso relativo do adoutrinamento. A vida cultural dos pobos foise afastando progresivamente da cultura oficial.
- A literatura, cine, “tebeos”, música como fonte de información
- Os recordos familiares a través da fotografía familiar como testemuño da vida privada e dos seus intereses.
Rematará proxectando fotografías familiares e grupais da época para, de seguido, proceder á súa análise simbólica e á contextualización histórica.
